Στις αίθουσες των δικαστηρίων θα βρεθούν και πάλι δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι. Η πρόσφατη τροπολογία όχι μόνο δεν έλυσε το πρόβλημα των αναδρομικών, αλλά αντίθετα πυροδοτεί νέους δικαστικούς αγώνες.
Αποφάσεις σταθμοί για τους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα:
-Ολ. ΣτΕ αριθμ.2287/2015 και 2288/2015
-Ολ. ΣτΕ αριθμ. 1890-91/2019 και
-Ολ. ΣτΕ αριθμ.1439-1443/2020
Ότι αναδρομικά και αν επιστρέφονται τους προσεχείς μήνες αφορούν την εφαρμογή αυτών των δικαστικών αποφάσεων και όχι τη βούληση των κυβερνόντων. Να λέμε ολόκληρες τις αλήθειες και να μην «αγιάζουμε» με ξένα κόλλυβα.
Αφού έτσι έχουν τα πράγματα γιατί οι 1εκ. 300 χιλιάδες συνταξιούχοι (ΙΚΑ και ΟΓΑ) να μην κάνουν αγωγές για να πάρουν με νομική βεβαιότητα τα δώρα από 600-770 ευρώ; Νομικά, ηθικά το δίκαιο με το μέρος τους.
Όσοι άσκησαν αγωγές (250.000) γιατί να μην διεκδικήσουν όλες τις νόμιμες αξιώσεις, που τους επιδίκασαν αποφάσεις της Ολομέλεια του ΣτΕ; Νομικά, ηθικά το δίκαιο με το μέρος τους.
Όσοι δεν άσκησαν αγωγές δυνητικά έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν σε μία συμβιβαστική επίλυση, ‘όπως προβλέπει η τροπολογία, να αρκεσθούν στην επιστροφή των αναδρομικών μόνο για την παροχή της σύνταξης ή να ασκήσουν αγωγές μέχρι 31.12.2020, και με νομική βεβαιότητα να πάρουν αναδρομικά για τις τρείς παροχές σύνταξη, επικούρηση, δώρα.
Οι κυβερνόντες πιστεύουν ότι θα λειτουργήσει η ρήση «κάλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει».
Η αντίληψη όμως αυτή δεν είναι σοβαρή και υπεύθυνη, τόσο νομικά, όσο και κοινωνικά απέναντι στην πολυπληθέστερη κοινωνική κατηγορία των 2.700 εκ.
Έχουμε μιλήσει για «συνταγματική εκτροπή» και έλλειψη σεβασμού στη διάκριση των εξουσιών και στο σεβασμό στις αποφάσεις της δικαστικής εξουσίας.
Γίνεται επίσης ένας ατέλειωτος επικοινωνιακός αγώνας για την επιστροφή έστω των «κουτσουρεμένων» αναδρομικών, όχι τόσο για ενημερωτικούς λόγους, αλλά πρωτίστως να ανακόψουν το νέο κύμα αγωγών των συνταξιούχων.
Είναι ανάγκη όμως για τον κόσμο της εργασίας και της σύνταξης να αγωνισθούν κοινωνικά και δικαστικά και να προασπίσουν τόσο τις νομικές αξιώσεις τους, όσο και τις αρχές του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου.
Υπογραμμίζουμε αυτή την ανάγκη, διότι φαίνεται δεν τελειώσαμε με τις ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις με τον ν.4670/2020 και ο νέος υφυπουργός μας ενημερώνει ότι έρχονται και νέες αλλαγές. Οδεύουμε ολοταχώς προς τα ασφαλιστικά συστήματα του νεοφιλελευθερισμού και σε κοινωνικό μοντέλο που θα συγγενεύει με τα βαλκανικά και όχι με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Είναι ανάγκη γι’ αυτό ο κόσμος της εργασίας και της σύνταξης να απαιτήσουν τη διαμόρφωση ενός Κώδικα Ασφαλιστικού Δικαίου που δεν θα είναι εύκολο στους εκάστοτε κυβερνώντες να τον αλλάζουν σαν τα πουκάμισα.
