Έχουμε δημόσια πολλές φορές εκφράσει τις απόψεις μας, με ευθύνη και νομική τεκμηρίωση, για την επιστροφή των αναδρομικών από τις περικοπές του 2ου Μνημονίου το 2012.
Με την τροπολογία η κυβέρνηση εφάρμοσε μερικώς τις αποφάσεις της Ολ. του ΣτΕ, αποκλείοντας από τη λήψη αναδρομικών δικαιούχους περί το 1 εκ. 300 χιλ.Αναπτύχθηκε μια φιλολογία ότι ο e-ΕΦΚΑ θα κατέθετε νέα αίτηση για πιλοτική δίκη σχετικά με την επικούρηση και τα δώρα. Τέθηκε τέλος πρόσφατα δια στόματος του κ. Υπουργού Εργασίας.
Αναμένουμε και την τροπολογία για την επιστροφή των αναδρομικών εντός των επόμενων ημερών, καθώς και την υπουργική απόφαση που θα καθορίζει τον τρόπο απόδοσης των αναδρομικών. Έχουμε επισημάνει με ευθύνη ότι όσοι δικαιούχοι αποκλείσθηκαν από το νόμιμο δικαίωμα τους να λάβουν τα αναδρομικά μπορούν μέχρι τέλους του χρόνου να καταθέσουν αγωγές. Πέραν της 31.12.2020 υπάρχει παραγραφή των αξιώσεων.
Αναπτύσσεται, όμως μια φιλολογία που επιδιώκει να αποτρέψει τους δικαιούχους από το να ασκήσουν αγωγές. Μάλιστα ορισμένοι καταφεύγουν στα δικηγορικά γραφεία που συμβουλεύουν και ενημερώνουν τους δικαιούχους, ότι κάνοντας αγωγές θα λάβουν με νομική βεβαιότητα τα αναδρομικά και ιδιαιτέρως οι χαμηλοσυνταξιούχοι κάτω των 1.000€ να εξασφαλίσουν την επιστροφή των δώρων για τη χρονική περίοδο 2015-2016.
Να απαντήσουμε με ευθύνη σε αυτές τις φωνές, που αποτρέπουν τους δικαιούχους να μην κάνουν αγωγές, ότι η Πολιτεία δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, με τη χιονοστιβάδα των περικοπών δεν δίνει λύση και διέξοδο στα προβλήματα τους και αναγκάζονται να προσφύγουν στη δικαιοσύνη.
Έχω τονίσει επανειλημμένα, ότι την τελευταία 15ετία, ότι κέρδισαν οι συνταξιούχοι και εργαζόμενοι, το κέρδισαν με δικαστικές αποφάσεις. Συνεπώς δεν είναι ηθικά, κοινωνικά και νομικά δίκαιο να αποτρέπουμε, και μάλιστα χαμηλοσυνταξιούχους, να μην κάνουν αγωγές.
Έχουν θεωρώ χρέος τουλάχιστο οι συνταξιουχικές οργανώσεις να ενημερώνουν τους δικαιούχους για να υπερασπίζονται, πέραν από τους κοινωνικούς αγώνες και με δικαστικούς αγώνες, το κράτος δικαίου και τα συμφέροντα τους.
Αναμένουμε, σύμφωνα με τους κυβερνητικούς παράγοντες νέο θεσμικό πλαίσιο για τις εργασιακές σχέσεις αλλά και το ασφαλιστικό. Το εργατικό και συνταξιουχικό κίνημα παρά τις αναλαμπές κάποιων οργανώσεων είναι αποδυναμωμένο και η διαπραγματευτική του ισχύ πολλές φορές έχει πλήρως εξασθενήσει.
Στο νέο εργατικό τοπίο, που θα ρυθμίζει βασικούς όρους της εργασίας, όπως μισθός, συνθήκες απασχόλησης, με θεοποίηση της ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις, θα ακυρώνει πλήρως το μοντέλο της πλήρους και ασφαλούς απασχόλησης και η εργασία τα επόμενα χρόνια θα αποτελεί ιδιαιτέρως φθηνό εμπόρευμα.
Το οικονομικό περιβάλλον, η πανδημία του covid-19 εξυπηρετεί την εξουσία να θεσμοθετήσει και να ακυρώσει, τόσο θεσμικές κατακτήσεις των εργαζόμενων (ελευθερίες και συνδικαλιστικά δικαιώματα), όσο και να μειώσει δραματικά το κόστος εργασίας.
Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το νέο εργασιακό τοπίο έχει φωλιάσει στον μεγάλο πληθυσμό των εργαζομένων, με δραματικές συνέπειες στην υγεία, αλλά και στο να αναζητούν διέξοδο στη μετανάστευση, δημιουργώντας έτσι τεράστιες δημογραφικές συνέπειες, που επηρεάζουν άμεσα το ασφαλιστικό σύστημα.
Θεωρώ για τους παραπάνω λόγους, που απλά επισήμανα, ότι ο νομικός κόσμος έχει υποχρέωση να βάλει φραγμό στη συρρίκνωση και αποδυνάμωση του κοινωνικού κράτους δικαίου.
Ανάχωμα στις συντηρητικές πολιτικές, τόσο στο ασφαλιστικό, όσο και στο εργασιακό τοπίο, αποτελούν και οι δικαστικοί αγώνες.
Για τους λόγους αυτούς ενημερώνουμε τους ασφαλισμένους να υπερασπίζονται το κράτος δικαίου και τα συμφέροντα τους για μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή ζωή γι’ αυτούς και τη νέα γενιά.
