• Home
  • Publications
  • Κάτι τρέχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας

Κάτι τρέχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας

Με αφορμή τη σημερινή δημοσίευση του πλήρους περιεχομένου της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ για τα αναδρομικά των συνταξιούχων, εκφράζω τις ακόλουθες σκέψεις :

Ο σεβασμός στις αποφάσεις της δικαστικής εξουσίας αποτελεί το θεμέλιο του κράτους δικαίου. Τα «ήξεις, αφίξεις» της κυβερνητικής εξουσίας θολώνουν το τοπίο και αυξάνουν την αγωνία των χιλιάδων συνταξιούχων.

Φαίνεται η εκτελεστική εξουσία να μιλάει με διαφορετικές γλώσσες: «Λεφτά δεν υπάρχουν», «τα χρήματα για τα αναδρομικά αυτά δεν είχαν προϋπολογισθεί στον κοινωνικό προϋπολογισμό», δηλώνει ο κ. Σταϊκούρας, «αλλά θα δούμε πως και πότε θα τα δώσουμε»!!!

Με ανακοίνωση του Πρωθυπουργού και σχετική τροπολογία θα μάθουμε τα νέα για το πώς και πότε θα εφαρμοσθούν οι δικαστικές αποφάσεις για όλους τους δικαιούχους. Δηλαδή, να υποχρεώνει την κρατική εξουσία να σεβαστεί και να εφαρμόσει τις δικαστικές αποφάσεις, γίνεται ένα πολιτικό «σόου», μια θεαματική παράσταση.

Βέβαια, δεν λείπουν και τα σχόλια για περικοπές στα αναδρομικά, για μη έντοκες επιστροφές για όσους είχαν το θάρρος να αμφισβητήσουν τις αντισυνταγματικές διατάξεις, για να μελετήσουν δήθεν «καλά» τις αποφάσεις του ΣτΕ και του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τους συνταξιούχους του Δημοσίου. Γνωρίζουν όμως καλά οι κυβερνώντες γράμματα για να διαβάζουν τις δικαστικές αποφάσεις.

Η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ του 2020 δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες :

Όσοι έκαναν αγωγές πριν το Ιούνιο 2015 θα πάρουν εντόκως αναδρομικά από 1/1/2013 έως Μάιο του 2016. Όσοι άσκησαν αγωγές μετά τον Ιούνιο του 2015 θα πάρουν εντόκως τα αναδρομικά ενός 11μηνου. Όσοι δεν έχουν ακόμη ασκήσει αγωγές έχουν το περιθώριο μέχρι 31/12/2020 να κάνουν και να πάρουν αναδρομικά ενός 11μηνου.

Συνεπώς, «εκόντος, άκοντος» η κυβέρνηση θα αναγκασθεί να δώσει τα αναδρομικά σε όλους. Και αυτό δεν εξαρτάται από τη βούληση της κυβέρνησης που θέλει πολιτικά με ανακοίνωση του ίδιου του Πρωθυπουργού να δημιουργήσει ένα θέαμα. Εξαρτάται πρωτίστως από τους 250.000 συνταξιούχους που προσέτρεξαν στα δικαστήρια να υπερασπισθούν τα συμφέροντά τους και να ακυρώσουν τις αντισυνταγματικές διατάξεις. Σε αυτούς οφείλουν το ευχαριστώ οι χιλιάδες συνταξιούχοι. Στη Δικαιοσύνη οφείλουν το ευχαριστώ, διότι από το 2015 μέχρι και σήμερα ό,τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι και ασφαλισμένοι το κέρδισαν με δικαστικές αποφάσεις και όχι με τη βούληση της εκάστοτε κυβέρνησης.

Το κράτος δικαίου το υπερασπίσθηκαν οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι, με την καθοριστική βοήθεια της δικαιοσύνης (βλ. χαρακτηριστικές αποφάσεις ΛΑΦΚΑ, 2ωρο νοσηλευτικού προσωπικού, εφάπαξ, περικοπές 2ου μνημονίου, περικοπές 3ου μνημονίου κ.α.) ΑΕΔ, ΣτΕ, Ελεγκτικό Συνέδριο, Α.Π.

Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου με την 1277/2018 απόφασή του έκρινε για τους συνταξιούχους του Δημοσίου ότι και για τον ιδιωτικό τομέα:

Στη σκέψη 20 αναφέρεται ότι: «Οι συνταγματικές διατάξεις παρέχουν μείζονα προστασία από τη διάταξη αυτή (αρθ. 1 ΠΠΠ της ΕΣΔΑ), που επιβάλει συγκεκριμένη στάθμιση ως προς την τήρηση της δίκαιης ισορροπίας μεταξύ των υπηρετούμενων με τα μέτρα επέμβασης στην περιουσία δημοσίου συμφέροντος και των θιγόμενων περιουσιακών δικαιωμάτων (βλ. και τις αποφάσεις ΣτΕ Ολομέλεια 2287-2290/2015, με τις οποίες κρίθηκε ότι η ομοίου περιεχομένου διάταξη του άρθρου πρώτου, παράγραφος ΙΑ, υποπαρ. ΙΑ5 περ. 1 του ν. 4093/12 που αφορά τους κοινούς ασφαλισμένους, θίγει τον πυρήνα του συνταγματικού δικαιώματος σε κοινωνική ασφάλιση και αντίκειται προς τις διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 5 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος και του άρθρου 1 ΠΠ της ΕΣΔΑ)».

Ο ν. 4387/2016, άρθρο 14 παρ. 1 περ. β και 2 περ. α, αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 87 παρ. 1 και 88 παρ. 2 Συντάγματος οι οποίες «επιτάσσουν τη χορήγηση στους δικαστικούς λειτουργούς σύνταξης που να μην αποκλίνει ουσιωδώς από τις αποδοχές των εν ενεργεία δικαστικών λειτουργών , οι οποίοι έχουν τον αυτό βαθμό με εκείνον που κατείχαν οι συνταξιούχοι κατά την έξοδό τους από την ενεργό υπηρεσία, ώστε να διασφαλίζεται σε αυτούς επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης, ανάλογο με το κύρος και την αποστολή του λειτουργήματος που ασκούσαν».

Από τα παραπάνω αναμφισβήτητα γεγονότα προκύπτουν τα ακόλουθα:

α. Και για τον ιδιωτικό, όσο και για τον δημόσιο χώρο έχει κριθεί η αντισυνταγματικότητα των περικοπών του 2ου μνημονίου και οφείλει η κυβέρνηση να αποδώσει εντόκως τα αναδρομικά.

β. Να επεκτείνει «έκοντος ή άκοντος» τα νομικά αποτελέσματα σε όλους τους δικαιούχους και βέβαια αν γίνουν περικοπές στα αναδρομικά θα αποτελεί ένα νομικό ατόπημα και « πραξικόπημα» έναντι των αρχών του κράτους δικαίου.

Κάτι συμβαίνει, φαίνεται στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας με τα αναδρομικά.

Επιτέλους ας καταλάβουν οι κυβερνώντες ότι έχουν χρέος να σέβονται και να εφαρμόζουν τις δικαστικές αποφάσεις.